เสียงสะท้อนจากจาก...ผู้นำคนพิการต่างจังหวัด.

มีเรื่องเซ็ง ๆ มาเล่าให้ผู้พันฟัง………

กิจกรรมครั้งที่แล้วได้จัดขึ้น อบต.แห่งหนึ่งตามเอกสารที่แนบมานั้นแหละครับ
วันนี้ทีมงานก็ได้รวบรวมเอกสารการร้องขอสิทธิ์ของคนพิการมรท้องถิ่นนั้นไปยืนให้กับ อบต.แห่งหนึ่งตามเอกสารที่แนบมาเอกเช่นเคย ทั้ง 13 ข้อ จากลูกบ้านของ อบต.นั้นร้องขอ ไม่ได้รับการตอบสนองจากผู้นำท้องถิ่นเลยสักข้อ สร้างความหน้าแตกให้กับทีมงาน (ต่างถิ่นที่พยายามพลักดันคนพิการให้ลุกขึ้นมาใช้สิทธิ) ไม่เหมือนกับ หน่วยงานราชการหลาย ๆ แห่งที่ได้รับการตอบรับจากผู้นำท้องถิ่นนั้น ซึ่งก็เป็นการดีที่เราได้เข้าไปช่วยเหลือคนพิการของเขาอีกแรงหนึ่ง แต่นี่ที่แย่สุด ๆ ขนาดบัตรโทรศัพท์ที่ รัฐบาลแจก ยังถูกย้อนถามกลับมาว่า "แล้วคนพิการจะใช้เป็นหรือ" นั้นเป็นคำพูดของผู้นำท้องถิ่แห่งนั้น งบประมาณที่จะเข้าไปช่วยเหลือคนพิการ ก็ไม่เคนหลุดออกมาจากปาก จนกลุ่มเราต้องไปกระทุ้งจึงยอมออกมาปลิปาก (หมดงบประมาณไปแล้ว) ลูกบ้านหลายคนถูกปล่อยให้ทุกข์ทรมาน จนต้องออกข่าว TV ไปขอพื้นที่เพื่อประชุมกลุ่มคนพิการของ อบต.แห่งนี้ ทีมงาน ต้องไปกวาด ไปถูทำความสะอาดเอง ห้องน้ำทางลาด ไม่มีให้มองเห็น คนพิการไปใช้บริการจนพื้นเอี่ยมเพราะเถิ๊ด ถู กันไป
มันส์สุดยอดมากครับท่านผู้พันครับ ................................

กลุ่มการดำรงชีวิตอิสระคนพิการ

63/5 ถ.เกาะแขก 1 ต.ในเมือง

อ.เมือง จ.กำแพงเพชร 62000

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ.2552

เรื่อง ข้อเสนอแนวทางการพัฒนาและช่วยเหลือคนพิการตำบลสระแก้ว

เรียน นายกองค์การบริหารส่วนตำบลสระแก้ว

สิ่งที่ส่งมาด้วย แนวทางการพัฒนาและช่วยเหลือคนพิการในตำบลสระแก้ว

ตามที่กลุ่มการดำรงชีวิตอิสระคนพิการจังหวัดกำแพงเพชร ได้รับความร่วมมือจากองค์การบริหารตำบลสระแก้ว ได้จัดกิจกรรมกลุ่มสนับสนุนคนพิการทุกประเภทในตำบลสระแก้วไปแล้ว เมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ.2552 ณ ห้องประชุมองค์การบริหารส่วนตำบลสระแก้วนั้น คนพิการและครอบครัวของคนพิการได้เข้าร่วมกิจกรรมร่วมจำนวน 30 คน การดำเนินกิจกรรมได้บรรลุตามวัตถุประสงค์ทุกประการ

อนึ่ง ในการกิจกรรมดังกล่าว ทางกลุ่มการดำรงชีวิตอิสระคนพิการจังหวัดกำแพงเพชรได้รวบรวมประเด็นปัญหาความเดือดร้อน และความต้องการของคนพิการในตำบลสระแก้ว จำนวน 13 ข้อ เพื่อเป็นแนวทางการให้ความช่วยเหลือแก่คนพิการ ได้ตรงกับความต้องการของคนพิการในพื้นที่ของตำบลสระแก้วดูแล

ในฐานะตัวแทนของคนพิการในตำบลสระแก้ว ใคร่ขอยื่นข้อเสนอแนวทางการพัฒนาและช่วยเหลือคนพิการในตำบลสระแก้ว ต่อนายกองค์การบริหารส่วนตำบลสระแก้ว ได้ดำเนินนโยบาย แผนงาน โครงการ และกิจกรรมอันเป็นคุณประโยชน์ต่อคนพิการในตำบลสระแก้วต่อไป

จึงเรียนมาเพื่อพิจารณา และขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้

ขอแสดงความนับถือ

(นางสาวกฤษณี แย้มเจริญ)

หัวหน้ากลุ่มการดำรงชีวิตอิสระคนพิการกำแพงเพชร

กลุ่มการดำรงชีวิตอิสระคนพิการกำแพงเพชร

โทร. 081-8885304,082-8778845,080-0287627,055-721651

ปัญหาความเดือดร้อนคนพิการตำบลสระแก้ว

แนวทางช่วยเหลือคนพิการตำบลสระแก้ว

1.ไม่มีรถโยกในการเดินทาง

1. อยากให้ อบต.สระแก้วจัดหารถโยกให้กับคนพิการ

2.ไม่มีอุปกรณ์ปรกอบอาชีพ

2. อยากให้ อบต. สระแก้วจัดเครื่องไม้เครื่องมือ เช่นจักรเย็บผ้า, ในการประกอบอาชีพ

3. คนพิการไม่มีงานทำ

3. อยากให้ อบต. จัดจ้างงานให้กับคนพิการ

4.ห้องน้ำของ อบต.ไม่มีทางลาด

4. อยากให้ อบต.ทำทางลาดเข้าห้องน้ำของ อบต. สถานีอนามัย, วัด

5. เบี้ยยังชีพ 500 บาทไม่เพียงพอต่อการยังดำรงชีพในปัจจุบัน

5. อยากให้ อบต.สระแก้ว เพิ่มเงินเบี้ยยังชีพเป็นเดือนละ 1,000 บาท ตามระเบียบว่าด้วย การจ่ายเงินสงเคราะห์คนพิการ ผู้สูงอายุ ผู้ติดเชื้อเอดส์

6. คนพิการเสียชีวิตไม่มีกองทุนทำศพ

6. อยากให้ อบต.หากองทุนชาปณกิจทำศพให้แก่คนพิการ

7.ขาดแคลนปัจจัย 4

7. อยากให้ อบต. จัดข้าวยังชีพให้กับคนพิการทุกเดือน ๆ ละ 1 ถุงให้กับทุกคน

8. คนพิการไม่เคยร่วมกิจกรรมของคนพิการในจังหวัดกำแพงเพชร

8. อยากให้ อบต. จัดหารถพาคนพิการไปร่วมกิจกรรมของจังหวัดกำแพงเพชร หรือให้ อบต. จัดวันคนพิการใน อบต.สระแก้ว

9. คนพิการมาติดต่อ อบต.หรือสถานีอนามัยลำบาก

9. อยากให้ อบต.จัดหารถเข็นไว้ที่สำนักงาน

10. คนพิการตำบลสระแก้วไม่มีโอกาสเปิดหูเปิดตาหรือทัศนาจร หรือไปเที่ยวต่างจังหวัด

10. อยากให้ตำบลสระแก้ว พาคนพิการไปทัศนาจรต่างจังหวัด

11. คนพิการไม่รู้จะไปปรึกษาองค์กรใดเลย

11. อยากให้ อบต.จัดตั้งสมาคมคนพิการของตำบลสระแก้ว

12.คนพิการไม่มีเงินทุนในการประกอบอาชีพ

12. อยากให้ อบต.สระแก้ว จัดหาเงินทุนให้กับคนพิการในการประกอบอาชีพ

13. คนพิการส่วนมากไม่ได้ออกกำลังกาย

13. อยากให้ตำบลสระแก้ว จัดโครงการนวดเพื่อสุขภาพของคนพิการ

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ สมาคมคนพิการ

0810521658

ผู้ตั้งกระทู้ พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2009-10-08 16:58:30 IP : 124.121.135.57

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (3065318)

การทำงานของผู้นำคนพิการที่ไม่มีเงินเดือน........แต่ก็ทำด้วยใจ.

ถึงผู้พันครับ เมื่อวันที่ 12 ตุลา 52

ก็ไปอบรมคนพิการ ที่ อบต.หนองหัววัว มีคนพิการมากว่า 45 คน มีคนพิการตกสำรวจเป็น10 คน ก็ได้ให้คำแนะนำ และชี้แนะช่องทางให้ความช่วยเหลือไป อันดับแรกคือต้องไปจดทะเบียนคนพิการก่อน ถือเป็นเรื่องแรกที่จะเข้าสู่ระบบของคนพิการ อันแหละสำคัญครับ ได้รับคำตอบกลับมาว่า หมอในตำบลนั้นบริการห่วยแตกมาก พูดกับคนพิการก็ไม่ได้เรื่อง ขนาดขาลีบเล็ก เด็กเอียงซ้าย เอียงขวา เจ้าหมออบต.ก็ยังแย้งว่าไม่พิการว่างั้น เลยทำให้คนพิการพลาดโอกาสไป ผมก็หาช่องทางช่วยเหลือคนพิการให้ได้สิทธิ์ตามกฏหมาย ก็แนะนำให้รวมกลุ่มกัน แล้วผมจะคุยกับนายกเรื่องขอยืมรถ อบต.ไปส่งที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัด นายกก็ใจดีมากให้รถสำหรับพาคนพิการไปตรวจความพิการ พอรุ่งขึ้นคนพิการ ก็รวมตัวกันมา 10 กว่าคน ผมก็ทำหนังสือไปถึง รพ.ตอน 9 โมงเช้าในวันนั้น หมอ รพ.กำแพง ก็ใจดีมาก โทรหาผมให้พาคนพิการมาได้เลย ผมนัดไว้บ่าย 2 คนพิการมารอเวลานัด หลาย ชม.

ก่อนเที่ยง ผมก็โทรสอบถามว่ามากันถึงหรือยัง ได้รับคำตอบว่ามาถึง รพ.นานแล้ว รอผม ให้นำ เล่นเอาไมได้กินเข้าเลยครับ พอถึงห้องกายภาพฯ จนท.รพ. ถามถึงใบส่งตัว เล่นเอา งง ไปเลย หากไม่มีใบส่งตัวต้องเสียเงินค่าทำบัตร 50 บาท 10 =500 บาท เล่นเอาผม งง กับละเบียบของ รพ.ไปเลย เขามาไกล จะให้กลับไปใช้ บริการ รพ.บ้านคนอีก คนพิการเหล่านั้นก็คงไม่ไปแน่ ก็เลยเอาเงินกองกลางออกให้ไป จากนั้นก็พาคนพิการ ไปทำสมุดประจำตัวคนพิการที่จังหวัด ที่จริง รพ.ก็ทำได้ แต่อยากให้คนพิการไปเห็นแห่งที่เขาต้องไปใช้บริการในครั้งต่อไป เพราะหน่วยงานนี้จะทำหน้าที่ดูแลเรื่องของคนพิการอยู่แล้ว สำนักงานพัฒฯ กพ. ก็ได้หัวหน้ามาใหม่ ทำท่าจะไม่ได้เลยเรื่อง ให้การต้อนรับไม่ประทับใจ ทั้ง ๆ ที่ หากินกับคนพิการแท้ ๆ แต่ก็ไมได้พูดอะไร มีแต่ลุงอ้วน หัวหน้าทีม ต่อว่าเรื่อง ข้างทาง ๆ หญ้ารกมาก กลัวว่างูจะกัดคนพิการเอาเข้า หากไม่มีคนทำ เดี่ยวจะซื้อวัวมาให้ วัวจะได้แทะเล็มหญ้าให้ ทางลาดสำหรับคนพิการก็ไม่มี เจ้าบ้าน ก็ครับ ๆ ให้ผ่านไปทีประมาณนั้น สรุปงานนั้นเหนื่อยสุด ๆ ครับ แต่ก็ดีใจที่คนพิการสามารถที่จะช่วยเหลือคนพิการด้วยกันได้ เดียวงานต่อไป วันที่ 28 จะไปจัดที่ อบต.อีกแห่งครับ เดี่ยวเล่าให้ท่านผู้พันฟังใหม่ครับ อันที่จริงก็เป็นงานของ น้องกิตที่เป็นศูนย์ดำรงชีพคนพิการอิระฯ หลังจากทีได้พบผู้พ้นผมก็ตั้งชมรมขึ้นมาทันที่ ทีมงานจัดหาเอาคนที่ทำงานได้ครับ ต่างคนก็แบ่งหน้าที่กันไป ส่วนผมก็เหนื่อยกว่าเพื่อน คลานเข้าจังหวัดเป็นว่าเล่น ไปหาเอกสารมาแจก ไปตามเรื่องเงินของคนพิการ ว่าทำไมถึงช้าดีจัง ตอนนี้ก็ได้เป็นสมาชิกหน้าเดิม ๆ ของสำนักพัฒฯ ไปแล้วครับ ผมก็ไปรวมกับงานของ น้องกิต ในเรื่องศูนย์ดำรงชีพคนพิการอิระฯ

หลัก ๆ แล้วก็จะหนักมาทางผมครับ ออกพื้นที่เมื่อไหร่ ได้หอบเอางานช่วยเหลือคนพิการกลับบ้านเป็บกอบเป็นกำ ได้งานจริง ๆ ครับ รบกวนปรึกษาท่านผู้พันเรื่องเงินสนับสนุนว่า มีหน่วยงานไหนบ้างครับที่เราจะเข้าไปใช้บริการได้บ้างครับ จะได้ช่วยเรื่องค่าน้ำมันรถได้บ้างครับ ได้ตั้งชื่อชมรม "ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร" ครับ งานก็ตามชื่อของชมรมนั้นแหละครับ เหนื่อยสุด ๆ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ สู้ ๆ ผมได้ส่งรูปการทำงานมาให้ดูนะครับ เพื่อเป็นหลักฐานการทำงานจริง ๆ เดี่ยวผู้พันจะไม่เชื่อครับ

ขอบคุณมากครับ
sum savapat
"ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร"

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ สมาคมคนพิการ

1710522059

ผู้แสดงความคิดเห็น พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2009-10-17 20:58:42 IP : 124.121.139.128

ความคิดเห็นที่ 2 (3065957)

เรียน....."ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร"

ขอบคุณมากครับ.... ที่เล่าเหตุการณ์ต่าง เกี่ยวกับอุปสรรคการทำงาน ให้ผมฟัง..... ถ้าเหตุการณ์ไหนแก้ไขไม่ได้ ผมยินดีช่วยครับ เท่าที่สมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล ได้ทำเพื่อคนพิการที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ช่วยได้ตามกำลังของสมาคมฯ สมาคมฯก็ยินดีครับ.... ผู้นำ ก็ต้องเป็นแบบท่านนี่แหละ....ความพิการไม่เป็นอุปสรรค ทำเท่าที่ท่านทำได้..... ผมก็ทำเท่าที่ผมทำได้......

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ สมาคมคนพิการ

2010520719

ผู้แสดงความคิดเห็น พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2009-10-20 07:19:13 IP : 124.121.136.206

ความคิดเห็นที่ 3 (3066003)

ขอบคุณท่านผู้พันครับ...

ทุกก้าวย่างของ "ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร" จะค่อย ๆ เดินไปตามรูปลักษณ์ของทีมงานที่ พิการทั้งหมดครับ ได้รู้ ได้เห็น ถึงความทุกข์ยากลำบากของคนพิการ ที่หลงเหลือจากการทำงานของ "ขี้ข้าประชาชน" ทั้งหน่วยงานหลัก และหน่วยงานรองบางหน่วยงานก็นั่งรอเปิดแอร์สะสมไขมันเพื่อให้คนพิการได้หอบสังขารเข้ามาหาเอง เช้ามาก็อ่านหนังสือพิมพ์ ตกเย็นมาก็กินเหล้า บางหน่วยงานหน้าที่หลักของตัวเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าทำอะไร บางหน่วยงานก็ทำงานแบบวันไปวัน ไม่ได้คิดถึงแผนงานพรุ่งนี้ หรืออนาคต แนวความคิดหรือวัฒธรรมหลัก ของข้าราชการไทย ก็คือ "กู้ทุกอย่างยกเว้นระเบิด" ทำได้ทุกอย่าง ยกเว้น "ความขยัน" เลียได้ทุกอย่างยกเว็น "เหงื่อตัวเอง" คนพิการหลายคนเก็บตัวเงี้ยบกับความพิการที่เป็นเสมือนส่วนหนึ่งของเงาที่คอยติดตามตัว รอ และ รอ ความเสมื่อมสลายของจักรกลชีวิตเพื่อให้ดับสิ้นไป หารู้ไม๊ว่า ในความพิการนั้นได้มีขุมพลังอันมีคุณค่า หากนำขึ้นมาใช้ ก็จะเกิดประโยชน์ต่อประเทศชาติได้อย่างมหาศาล ทีมงาน "ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร" เชื่อเหลือเกินว่า สิ่งที่ให้คนอื่นไปในวันนี้ มันจะมีสิ่งดี ๆ ย้อนกลับเข้ามาหาเราอย่างแน่นอน เหนื่อยเพื่อช่วยเหลือคนพิการ ดีกว่าไปนั่งติดตามความเคลื่อนไหวการเมือง... ครับ

บางเขตพื้นที่ คนพิการนั่งรออยู่ตรงหน้า (เกือบจะเหยียบจมูก) ยังไม่ได้ยื่นมือเข้าไปช่วยเลย ปล่อยให้สื่อต่าง ๆ นำเอามาเผยแพร่ เท่านั้นเอง แห่กันไป พุงยื้นเต็มพื้นที่ ถ่ายรูปกันจนตาคนพิการแทบจะพิการเพิ่ม อยากมีส่วนร่วมกับความโด่งดังของคนพิการ (หวังลึก ๆ ก็คืออย่างออก TV) ควักเงินช่วยเหลือ พัน 2 พัน ถ่ายรูปกันจนหน้ามืด คนในครอบครัวของตัวเองแท้ ๆ ยังปล่อยให้หลุดออกไปให้สื่อประจารณ์ มีให้เห็นอยู่ทุกวัน พอถึงเวลาหาเสียงก็พูดอย่างโน้นอย่างนี้ จะช่วยเหลืออย่างเต็มที่ หลังได้เป็นเรียบร้อยหายหัวเงียบ "ศูนย์ประสานงานและเครือข่ายคนพิการกำแพงเพชร" ใช้วิธีเดินหาคนพิการ ว่าอยู่ในซอกหลืบไหน หายากเหมือนกัน แต่ก็เจอทุกตำบล นั้นก็เป็นอาหารจานโปรดของพวกเรา ที่ได้เจอกับคนพิการ สิ่งที่คนพิการต้องการ สิ่งที่คนพิการขาด เราจะเอาความพิการด้วยกัน (ใจไม่พิการ) เข้าไปเติมเต็ม...อยากให้เค้าเหล่านั้นได้ออกมายืนหยัด และต่อสู้...ต่อไปครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น นo€ลe�า๗ฦ๑w•^6�ะแP๙W#แฎฉJnว+“;หโฌกฒฬ]- Cใl วันที่ตอบ 2009-10-20 09:51:27 IP : 202.29.15.27

ความคิดเห็นที่ 4 (3066799)

ขอคุณมากครับ

Wednesday, 21 October, 2009 21:20

From:

To:

apdmajor1@yahoo.com

ขอบคุณท่านผู้พันมากครับที่ให้ความกรุณา ก็พยายามหาทางช่วยเหลือคนพิการคนอื่น ๆ อีกต่อไปครับ ยังมีคนพิการอีกมาก ที่เขายังขาด และยังรอความช่วยเหลือ รอแรงกระตุ้นจากคนพิการด้วยกัน กำลังมองหาทางหลาย ๆ ด้านด้วยกันครับที่จะหาแหล่งทุนเข้ามาสนับสนุน
ขอบคุณมากครับ
สาวพัตร์

/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

สมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

www.waddeeja.com

Tel. 02-990-0331

ผู้แสดงความคิดเห็น พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2009-10-21 22:00:20 IP : 124.122.241.87

ความคิดเห็นที่ 5 (3067838)

ขอบคุณมากครับ คุณสาวพัตร์ ที่ส่งข่าวความเคลื่อนไหวเรื่อง การทำงานด้านคนพิการ ของกลุ่มคนพิการกำแพงเพชร....

คงมีสักวันผมจะขึ้นไปให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องคนพิการ.... กับกลุ่มของท่านและผู้ที่สนใจเรื่องคนพิการ เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ การทำงาน ปัญหาอุปสรรค..... (เพียบ)

ช่วงนี้ยังติดภาระกิจมอบรถในโครงการอยู่ครับ.......

27 - 28 ต.ค.52 อยู่ ร.พ. อ.พยัคฆภูมิสัย จ.มหาสารคามครับ.

/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

สมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

www.waddeeja.com

Tel. 02-990-0331

2510521844

ผู้แสดงความคิดเห็น พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2009-10-25 18:44:01 IP : 124.121.142.178

ความคิดเห็นที่ 6 (3070303)

ประทับใจครับ

Friday, 30 October, 2009 10:16

From:

"savapat chujam" <savapat@msn.com>

To:

"ศิริชัย" <apdmajor1@yahoo.com>

ผู้พันครับ วันที่ 28 ตุลาคม 2552 ไปบรรยาย อบต.วังไทร อ.คลองขลุง ครับ แนวหน้าก็ลุงอ้วนกับน้องกิตอีกเช่นเดิมครับ การประสานงานกับหัวหน้าหน่วยงานขรุขระน่าดูครับ ทั้งเส้นทาง เนื่องจากน้ำท่วม การไม่เข้าใจของหัวหน้าหน่วยงานเกี่ยวกับคนพิการ ทีมงานก็ไม่ได้ท้ออะไรครับ ก็ช่วยกันเอามือผลักดัน (บางคนก็มือพิการ) เพื่อให้ทะลายกำแพงความไม่เข้าใจของหน่วยงานนั้น เกี่ยวกับคนพิการ โดยเจตนาหลักของเราก็คือ ขยายความรู้เกี่ยวสิทธิของคนพิการให้ได้รับรู้ คนพิการหลายคนไม่รู้เลย ว่าพิการแล้วจะมีช่องทางไหนจะทลวงและแหกความพิการออกไปสู่โลกภายนอกได้อย่างไง วันนั้นสร้างความหวั่นวิตกให้กับหน่วยงานนั้นมาก เพราะมีคนพิการให้ความสนใจกับเรื่องที่เราจะแนะนำในวันนั้นครับ มีคนพิการ กว่า 100 ท่านมาเข้าร่วมการประชุม ทาง บริกรของหน่วยงานนั้น รีบวิ่งมาแจ้งทางทีมงานเราที่เพิ่งถอยรถเข้าที่เพื่อให้รถวิลแชร์ได้ลงได้สะดวก ทางบริกรของ อบต.แจ้งกับทีมงานว่า ของให้เลิกการประชุมก่อนเที่ยงได้หรือไม่ ผมเองเริ่ม เครียดครับ (มันเรื่องอะไร...คิดอยู่ใน...ยังไม่มีช่องที่พูดได้) หัวโจก (ลุงอ้วน) มองมาที่ผมทันที ผมก็ยิ่งคำถามไปกลับทันทีครับว่า ทำไมหรือ...??? ถึงต้องให้เสร็จก่อนที่ยง... กลัวข้าวไม่พอแจกคนพิการ...เพราะมากันเยอะเหลือเกิน...ผมรีบด่วนตอบกลับไป+อารมณ์นิด ๆ ...ไม่เป็นไรเดียวผม clear เอง แล้วผมก็คลานเข้าห้องน้ำไป ซักครู่ใหญ่ทีมงานเข้ามากระซิบว่า... เค้าไปหาข้าวมาสมทบให้แล้ว...คงกลัวเสียหน้าอะไรประมาณนั้น

วันนั้นก็จบด้วยความ happy คนพิการได้ยื่นคำถามมากมายที่เขาต้องการทราบ และช่องทางช่วยเหลือต่าง ๆ ที่เราได้แนะนำไป ขากลับ รถเสียอีกไปนอนค้างบ้านทีมงาน ซึ่งก็ไกลมาก ๆ ครับ บ้านทีมงานท่านนี้ก็ชอบเลี้ยงยุงเป็นอาชีพหลักหรือย่างไรก็ไม่ทราบยุง เยอะดีจริง ๆ เหนื่อยก็เหนื่อย ดันมาเจอกับยุงเข้าไปอีก สนุกดีครับ นอนไล่ยุงไปด้วยนึกถึงคนพิการที่หัวเราะกับมุขโจ๊ก ๆ ที่พยามหามาพูดเพื่อให้เขาคลายความลักออกมา เพื่อที่เราจะได้ช่วยหาทางช่วยเหลือในสิ่งที่เขาขาดไป สนุกดีไปอีกแบบหนึ่งครับผู้พันครับเดี่ยวส่งรูปมาให้ดูครับ

sum savapat

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

สมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล (ส.พ.ค.)

www.waddeeja.com

Tel.02-990-0331

3010521810

ผู้แสดงความคิดเห็น พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ (apdmajor1-at-yahoo-dot-com)วันที่ตอบ 2009-10-30 18:10:49 IP : 124.121.141.175

ความคิดเห็นที่ 7 (3073460)

RE: เรียนสอบถาม

Sunday, 8 November, 2009 20:01

From:

"savapat chujam" savapat@msn.com

To:

"ศิริชัย" <apdmajor1@yahoo.com>

ผู้พันครับ ไม่ทราบว่าเรื่องรถโยก 3 คันที่ประสานไปให้กับคนพิการจังหวัดกำแพงเพร ไม่ทราบว่าได้รับการพิจารณาหรือเปล่าครับ ผมจะได้ดำเนินการขอยืมรถในการขนย้าย (หากได้)
ขอบคุณมากครับ
สา-วพัตร์

สลด! "ด.ช.ถวายฎีกา-หญิงใจบุญ" ถูกราชการทิ้งลืม ไม่ช่วยเหลือต่อเนื่อง แถมโดนย้อน"ช่วยคนก่อนหมาทีหลัง"

หญิง ใจบุญครวญจังหวัดทอดทิ้งหลังพระเทพฯทรงให้ผู้ว่าฯช่วยเหลือสุนัขพิการ อึ้ง! โดนย้อน"ช่วยคนก่อน ช่วยหมาทีหลัง" ส่วนชีวิต ด.ช.ถวายฎีกา 2 ปีผ่านมายังลำบาก ขอทุนศึกษายาก เหตุผู้ว่าฯย้าย หน่วยงานลืมช่วยต่อเนื่อง

ผู้สื่อข่าว "มติชน" รายงานเมื่อวันที่ 6 ธันวาคมว่า เด็กและเยาวชนจำนวนไม่น้อยได้รับความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องจากส่วนราชการ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) และภาคเอกชน ภายหลังพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ พระราชทานความช่วยเหลือด้านต่างๆ เบื้องต้นมาให้ตามที่ทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาขึ้นไป นอกจากนี้ สำนักพระราชวังยังได้ประสานให้ส่วนราชการในพื้นที่ช่วยเหลือดูแลอย่างต่อ เนื่อง แต่มีอีกจำนวนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากส่วนราชการ และ อปท.ในระยะแรกที่ตกเป็นข่าวครึกโครม แต่หลังจากนั้น ก็เงียบหายไปและไม่ได้ติดตามสานต่อ เนื่องจากเปลี่ยนผู้ว่าราชการจังหวัด เปลี่ยนหัวหน้าส่วนราชการ และผู้รับผิดชอบไม่เอาใจใส่

ทีมข่าวจากส่วนกลางได้ติดตามเรื่องราวของประชาชนที่ถูกส่วนราชการหลงลืม การช่วยเหลือ ภายหลังสำนักพระราชวังประสานงานมาแล้ว เบื้องต้นพบใน 2 จังหวัด ได้แก่ จ.พิจิตร และ จ.อ่างทอง รายแรก ด.ช.ชาตรี นัดดา หรือน้องบุตร อายุ 12 ปี บ้านอยู่ ต.ท่าหลวง อ.เมืองพิจิตร นักเรียนชั้น ป.4 โรงเรียนวัดบึงสีไฟ อ.เมืองพิจิตร ได้ ทำหนังสือถวายฎีกาต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเมื่อ ปี 2550 เพื่อขอพระราชทานความช่วยเหลือ เนื่องจากไม่มีทุนการศึกษาและบ้านที่อยู่ทรุดโทรม จนกระทั่งสำนักราชเลขาธิการสำนักพระราชวังมีหนังสือส่งมายังนายปรีชา เรืองจันทร์ ขณะนั้นดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร เพื่อลงไปช่วยเหลือในเบื้องต้นจนกระทั่งมีการสร้างบ้านตามโครงการ "เทิดไท้องค์ราชัน 80 พรรษา" นอกจากนี้ยังมีหลายหน่วยงาน เข้าไปช่วยเหลือด้านทุนการศึกษา มีบัญชีเงินฝาก 2 บัญชี มีคณะกรรมการดูแล ทำให้ ด.ช.ชาตรี และครอบครัว มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ไม่อดอยากเหมือนที่ผ่านมา

ผู้สื่อข่าวรายงานต่อไปว่า แต่หลังจาก นายปรีชาย้ายไปเป็นผู้ว่าฯที่อื่น พลอยทำให้หลายหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่สานต่อ ทำให้ ด.ช.ชาตรี และครอบครัวกลับมายากลำบากเหมือนเดิม ถึงขนาดซื้อข้าววันละ 1 กก. มาหุงกินประทังชีวิต หลังเลิกเรียนและช่วงเวลาเสาร์อาทิตย์ออกไปรับจ้างชาวบ้าน และไปช่วยพ่อแม่เก็บผักมาขาย บางวันไม่มีเงินไปโรงเรียน โดยไม่รู้เรื่องเงินฝากในบัญชีเลยว่ามีเท่าไหร่ สามารถเบิกใช้ได้หรือไม่ในยามอดอยาก

ด.ช.ชาตรีกล่าวว่า ล่วงเลยมา 2 ปี ชีวิตเริ่มเปลี่ยนไป เพราะหน่วยงานราชการที่เคยช่วยเหลือไม่เคยเข้ามาดูแล หรือสอบถามสภาพความเป็นอยู่เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร เงินที่มีผู้บริจากมาให้ในขณะนั้น มีเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ทางจังหวัดเองไม่เคยแจ้งมาให้ทราบ มารดาเคยเข้าไปติดต่อสำนักงานพัฒนาสังคมความมั่นคงของมนุษย์ เพื่อขอเบิกทุนการศึกษาก็ได้ยากมากกว่าจะได้เงิน ต้องเดินทางหลายเที่ยว

"ทุกวันนี้ ผมและน้องชายแทบไม่มีเงินติดตัวไปโรงเรียน บางวันถ้าหาผักตามกลางนาได้มากก็จะมีเงินไปโรงเรียนวันละ 10 บาท ถ้าวันไหนพ่อแม่เก็บผักไปขายได้น้อยก็ไม่มีเงินไปโรงเรียน ต้องขอกินข้าวกลางวันที่โรงเรียน แต่ผมกับครอบครัวไม่ย่อท้อ พยายามดำเนินชีวิตอยู่อย่างพอเพียง เพราะครอบครัวสำนึกในพระคุณในหลวงเสมอที่ท่านทรงช่วยให้เรามีที่อาศัย" ด.ช.ชาตรีกล่าว

ขณะที่ นางชุติมา นิ่มปานฝ้าย อายุ 51 ปี อยู่บ้านเลขที่ 93 หมู่ 8 ต.โพสะ อ.เมืองอ่างทอง เปิดเผยกับ "ทีมข่าวส่วนกลาง" ว่า ได้ ทูลเกล้าฯถวายฎีกาสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ขอพระราชทานความช่วยเหลือแก่สุนัขที่ถูกทิ้งและไม่มีที่อยู่มาเลี้ยงไว้ใน บ้านพักนานกว่า 30 ปี แต่ขณะนี้ไม่มีเงินพอที่จะซื้ออาหาร ยารักษาโรคให้ เนื่องจากครอบครัวมีเพียงรายได้ของสามีที่ประกอบอาชีพรับจ้าง จึงแบกรับภาระไม่ไหว

ต่อมาสำนักราชเลขาธิการ โดยคุณหญิงอารยา พิบูลนครินทร์ ราชเลขานุการในองค์สมเด็จพระเทพฯ มีหนังสือที่ รล.0008/5726 ลงวันที่ 12 สิงหาคม 2552 ถึงผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทองให้พิจารณาช่วยเหลือตามความเหมาะสม แต่ จนกระทั่งบัดนี้ ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือแต่อย่างใด ตนและครอบครัวยังแบกรับภาระตามลำพัง จนกลัวว่าสักวันหนึ่งข้างหน้าหากเลี้ยงไม่ไหว ต้องปล่อยไปเป็นสุนัขจรจัด จะเป็นปัญหาสังคมได้

นางชุติมากล่าวต่อไปว่า ที่ผ่านมาเคยขอเข้าพบผู้ว่าฯขอปรึกษาแนวทางการช่วยเหลือ แต่เจ้าหน้าที่ไม่ให้เข้าพบ กลับพาไปที่สำนักงานจังหวัดซึ่งอยู่ติดกัน แทนที่เจ้าหน้าที่จะให้คำปรึกษากลับแสดงอาการไม่พอใจ พูดตำหนิสารพัดว่าเลี้ยงไว้ทำไม มิหนำซ้ำยังพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจอีกว่า "ช่วยคนก่อน ส่วนหมาช่วยทีหลัง" พอได้ฟังอย่างนั้นก็กลับบ้านทันที หลังจากนั้นมีเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์เข้ามาฉีดวัคซีน ทำหมัน ส่วนเจ้าหน้าที่สำนักงานเทศบาลตำบลโพสะมาแจ้งว่า เทศบาลมีข้าวสารเป็นมอดจำนวนหนึ่ง สุนัขกินได้หรือไม่ ตนบอกว่ากินได้ แต่เวลาล่วงเลยมาจนบัดนี้ยังไม่ได้ข้าวเป็นมอดหรือได้รับการช่วยเหลือจาก จังหวัด

"เราไม่ได้ต้องการเงิน เพราะไม่ได้หากินกับสุนัข ใครมีจิตศรัทธาบริจาค ขอให้มอบเป็นอาหาร ยารักษาโรค หรืออื่นๆ ตามความเหมาะสม เพื่อช่วยเหลือสุนัขที่หลายคนไม่ให้ความสำคัญ" หญิงใจบุญกล่าว

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บ้านดังกล่าวเป็นบ้านชั้นเดียว ตัวบ้านและพื้นที่ใช้สอยถูกดัดแปลงเป็นสถานที่เลี้ยงสุนัขแทบทั้งหมด ขณะนี้มีสุนัขเหลืออยู่ 30 กว่าตัว หลากหลายสายพันธุ์ บ้างซูบผอมเพราะอดโซ บ้างพิการ โดยเฉพาะสุนัขบางตัวเป็นพันธุ์ต่างประเทศมีราคาสูง แต่เจ้าของนำไปปล่อยทิ้งไว้เพราะพิการ นางชุติมาต้องเก็บมาเลี้ยงเพราะสงสาร

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล

ความคิดเห็นที่ 10 (3129283)
ผู้พันครับ...งานหน้าได้ส่งทีมงานไปลงพื้นที่เพื่อสำรวจคนพิการแล้ว ก่อนที่จะทำหนังสือ (บังคับ) หน่วยงานพื้นที่ ให้แจ้งกับคนพิการให้ได้มาร่วมประชุมกัน ก่อนหน้านี้ได้ทำหนังสือแจ้งไปยังหน่วยงานพื้นที่แล้ว บางแห่งก็กลัวความลับจะรั่ว (งบประมาณ) หรืออย่างไรก็ไม่ทราบ ยอดคนพิการเข้าประชุมน้อย ยิ่งลงพื้นที่ ยิ่งทราบถึงศักยภาพของการทำของ "กระทรวงมหาดไทย" หน่วยงานการปกครองหลักของประเทศ ทำไปเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดหรืออย่างไรไม่ทราบ ปล่อยปละเลยตามยะถากรรม เอาเข้าจริง ๆ ก็โยนกันไปโยนกันมา หน่วยงานนี้หากได้คนที่มีใจอาสาเข้ามาทำนะครับท่านผู้พัน ประเทศเราเจริญไปนานแล้ว ความเสมอภาค ความเท่าเทียมของประชาชนรับรองได้มาตรฐานเทียบกับประเทศอื่นๆ เขาได้ ฝากถึงผู้นำ ที่ดูแล และรับผิดชอบ ลงพื้นที่ ถามถึงสารทุกข์สุขดิบของประชาชนว่าขาดเหลืออะไร ไม่ใช่ดีแต่นั่งอยู่ในห้องแอร์ รองานไปวัน ๆ ต้องออกไปหางาน รับรองจะได้งานมาทำอย่างล้นหลาม นั่งอยู่แต่ในห้องแอร์ภาพลักษณ์มันจะยิ่งกว่าคนพิการเสียอีก พุงจะยื่น ก่อนหน้านี้ลิ้นก็ยาวมาก่อนแล้ว ระบบการบริหารของกระทรวงนี้เน้นอายุและลิ้นอยู่แล้ว หากตัวนก ตัวหนอนเข้ามาอ่าน ก็คาบข่าวไปถึง อีแรง อีกา ด้วยล่ะกัน มันจะเป็นการเพิ่มพูนตำแหน่งหน้าที่การงานของตัวเองไปด้วย...เรื่องบัตรโทรศัพท์เหมือนกัน มีคนพิการมาร้องเรียน นายก อบต. เอาไปแจกให้ญาติโกโหติกานายกเอง ไม่ได้พิการสักหน่อย (อนาคตพิการซับซ้อน) บางแห่งต้องศึกษาวิธีการใช้งานก่อนถึงค่อยแจก จนป่านนี้แล้วคนพิการยังไม่ได้รับเลย มันยุ่งยากอะไรนักหนากับไอ้การใช้บัตรโทรศัพท์ กด 1544 กด 1 ภาษาไทย กด 2 ภาษา ENG กดหมายเลขบัตร 12 ตัว แล้วกด # กดหมายเลขที่จะโทรออก แล้ว # คู่มือเขาก็มีมาให้ ครั้งต่อไปหากกระทรวงมหาดไทยจะแจกอะไรก็เรียก หัวหน้าเฝ่าพวกนี้ไปอบรมสักหน่อยก็ดีจะได้รู้เรื่อง (เบี้ยเลี้ยงให้ออกเอง...ไม่ต้องให้ ไม่ไปไร่คนดี ๆ ที่ตั้งหน้าตั้งตาจะทำงานมีอีกเพี้ยบ) เซงกับการทำงานของกระทรวงนี้มาก ๆ ครับท่านผู้พัน...เดียวงานเริ่มแล้วจะส่งรูปภ่ายมาให้ดูอีกนะครับ...
ผู้แสดงความคิดเห็น ศูนย์เครือข่ายประสานงานคนพิการกำแพงเพชร วันที่ตอบ 2009-11-17 13:54:51 IP : 202.28.201.62

ความคิดเห็นที่ 14 (3133132)
กำแพงเพชร เชิญคนพิการทุกประเภทร่วมงาน วันคนพิการ 3 ธันวาคม 2552 ณ ศาลากลางเก่า (ด้านหลัง อำเภอเมือง) ในวันนั้นมีกิจกรรมสำหรับคนพิการมากมาย การเล่น รางวัล และรับจดทะเบียนคนพิการ เชิญคนพิการไปร่วมงานกันเยอะ ๆ นะครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น นo€ลe�า๗ฦ๑w•^6�ะแP๙W#แฎฉJnว+“;หโฌกฒฬ]- Cใl วันที่ตอบ 2009-11-29 13:21:42 IP : 222.123.169.43

ความคิดเห็นที่ 17 (3135390)
แหม...ผู้พั้นก็ นาน ๆ ที เข้าเพิ่งจะมีโอกาสแสดงผลงาน...ก็ตาม ๆ กระแสเขาไป คนทำงานด้วนปากมีให้เห็นเยอะไปครับ...วงการนี้ก็รู้ ๆ กันอยู่ เขาอยู่กันแค่ 4 ปี จะวาดหวังอะไรมากมายกับประเทศ ขอให้ตัวเองเจริญก็พอแล้ว...(มิได้ประชด)
ผู้แสดงความคิดเห็น ศูนย์ประสานงานกำแพงเพชร วันที่ตอบ 2009-12-06 23:05:33 IP : 114.128.87.203

ความคิดเห็นที่ 18 (3136761)
สลด! "ด.ช.ถวายฎีกา-หญิงใจบุญ" ถูกราชการทิ้งลืม ไม่ช่วยเหลือต่อเนื่อง แถมโดนย้อน"ช่วยคนก่อนหมาทีหลัง" หญิง ใจบุญครวญจังหวัดทอดทิ้งหลังพระเทพฯทรงให้ผู้ว่าฯช่วยเหลือสุนัขพิการ อึ้ง! โดนย้อน"ช่วยคนก่อน ช่วยหมาทีหลัง" ส่วนชีวิต ด.ช.ถวายฎีกา 2 ปีผ่านมายังลำบาก ขอทุนศึกษายาก เหตุผู้ว่าฯย้าย หน่วยงานลืมช่วยต่อเนื่อง ผู้สื่อข่าว "มติชน" รายงานเมื่อวันที่ 6 ธันวาคมว่า เด็กและเยาวชนจำนวนไม่น้อยได้รับความช่วยเหลืออย่างต่อเนื่องจากส่วนราชการ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) และภาคเอกชน ภายหลังพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ พระราชทานความช่วยเหลือด้านต่างๆ เบื้องต้นมาให้ตามที่ทูลเกล้าฯ ถวายฎีกาขึ้นไป นอกจากนี้ สำนักพระราชวังยังได้ประสานให้ส่วนราชการในพื้นที่ช่วยเหลือดูแลอย่างต่อ เนื่อง แต่มีอีกจำนวนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากส่วนราชการ และ อปท.ในระยะแรกที่ตกเป็นข่าวครึกโครม แต่หลังจากนั้น ก็เงียบหายไปและไม่ได้ติดตามสานต่อ เนื่องจากเปลี่ยนผู้ว่าราชการจังหวัด เปลี่ยนหัวหน้าส่วนราชการ และผู้รับผิดชอบไม่เอาใจใส่ ทีมข่าวจากส่วนกลางได้ติดตามเรื่องราวของประชาชนที่ถูกส่วนราชการหลงลืม การช่วยเหลือ ภายหลังสำนักพระราชวังประสานงานมาแล้ว เบื้องต้นพบใน 2 จังหวัด ได้แก่ จ.พิจิตร และ จ.อ่างทอง รายแรก ด.ช.ชาตรี นัดดา หรือน้องบุตร อายุ 12 ปี บ้านอยู่ ต.ท่าหลวง อ.เมืองพิจิตร นักเรียนชั้น ป.4 โรงเรียนวัดบึงสีไฟ อ.เมืองพิจิตร ได้ ทำหนังสือถวายฎีกาต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเมื่อ ปี 2550 เพื่อขอพระราชทานความช่วยเหลือ เนื่องจากไม่มีทุนการศึกษาและบ้านที่อยู่ทรุดโทรม จนกระทั่งสำนักราชเลขาธิการสำนักพระราชวังมีหนังสือส่งมายังนายปรีชา เรืองจันทร์ ขณะนั้นดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร เพื่อลงไปช่วยเหลือในเบื้องต้นจนกระทั่งมีการสร้างบ้านตามโครงการ "เทิดไท้องค์ราชัน 80 พรรษา" นอกจากนี้ยังมีหลายหน่วยงาน เข้าไปช่วยเหลือด้านทุนการศึกษา มีบัญชีเงินฝาก 2 บัญชี มีคณะกรรมการดูแล ทำให้ ด.ช.ชาตรี และครอบครัว มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ไม่อดอยากเหมือนที่ผ่านมา ผู้สื่อข่าวรายงานต่อไปว่า แต่หลังจาก นายปรีชาย้ายไปเป็นผู้ว่าฯที่อื่น พลอยทำให้หลายหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่สานต่อ ทำให้ ด.ช.ชาตรี และครอบครัวกลับมายากลำบากเหมือนเดิม ถึงขนาดซื้อข้าววันละ 1 กก. มาหุงกินประทังชีวิต หลังเลิกเรียนและช่วงเวลาเสาร์อาทิตย์ออกไปรับจ้างชาวบ้าน และไปช่วยพ่อแม่เก็บผักมาขาย บางวันไม่มีเงินไปโรงเรียน โดยไม่รู้เรื่องเงินฝากในบัญชีเลยว่ามีเท่าไหร่ สามารถเบิกใช้ได้หรือไม่ในยามอดอยาก ด.ช.ชาตรีกล่าวว่า ล่วงเลยมา 2 ปี ชีวิตเริ่มเปลี่ยนไป เพราะหน่วยงานราชการที่เคยช่วยเหลือไม่เคยเข้ามาดูแล หรือสอบถามสภาพความเป็นอยู่เลย ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร เงินที่มีผู้บริจากมาให้ในขณะนั้น มีเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ทางจังหวัดเองไม่เคยแจ้งมาให้ทราบ มารดาเคยเข้าไปติดต่อสำนักงานพัฒนาสังคมความมั่นคงของมนุษย์ เพื่อขอเบิกทุนการศึกษาก็ได้ยากมากกว่าจะได้เงิน ต้องเดินทางหลายเที่ยว "ทุกวันนี้ ผมและน้องชายแทบไม่มีเงินติดตัวไปโรงเรียน บางวันถ้าหาผักตามกลางนาได้มากก็จะมีเงินไปโรงเรียนวันละ 10 บาท ถ้าวันไหนพ่อแม่เก็บผักไปขายได้น้อยก็ไม่มีเงินไปโรงเรียน ต้องขอกินข้าวกลางวันที่โรงเรียน แต่ผมกับครอบครัวไม่ย่อท้อ พยายามดำเนินชีวิตอยู่อย่างพอเพียง เพราะครอบครัวสำนึกในพระคุณในหลวงเสมอที่ท่านทรงช่วยให้เรามีที่อาศัย" ด.ช.ชาตรีกล่าว ขณะที่ นางชุติมา นิ่มปานฝ้าย อายุ 51 ปี อยู่บ้านเลขที่ 93 หมู่ 8 ต.โพสะ อ.เมืองอ่างทอง เปิดเผยกับ "ทีมข่าวส่วนกลาง" ว่า ได้ ทูลเกล้าฯถวายฎีกาสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ขอพระราชทานความช่วยเหลือแก่สุนัขที่ถูกทิ้งและไม่มีที่อยู่มาเลี้ยงไว้ใน บ้านพักนานกว่า 30 ปี แต่ขณะนี้ไม่มีเงินพอที่จะซื้ออาหาร ยารักษาโรคให้ เนื่องจากครอบครัวมีเพียงรายได้ของสามีที่ประกอบอาชีพรับจ้าง จึงแบกรับภาระไม่ไหว ต่อมาสำนักราชเลขาธิการ โดยคุณหญิงอารยา พิบูลนครินทร์ ราชเลขานุการในองค์สมเด็จพระเทพฯ มีหนังสือที่ รล.0008/5726 ลงวันที่ 12 สิงหาคม 2552 ถึงผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทองให้พิจารณาช่วยเหลือตามความเหมาะสม แต่ จนกระทั่งบัดนี้ ยังไม่ได้รับการช่วยเหลือแต่อย่างใด ตนและครอบครัวยังแบกรับภาระตามลำพัง จนกลัวว่าสักวันหนึ่งข้างหน้าหากเลี้ยงไม่ไหว ต้องปล่อยไปเป็นสุนัขจรจัด จะเป็นปัญหาสังคมได้ นางชุติมากล่าวต่อไปว่า ที่ผ่านมาเคยขอเข้าพบผู้ว่าฯขอปรึกษาแนวทางการช่วยเหลือ แต่เจ้าหน้าที่ไม่ให้เข้าพบ กลับพาไปที่สำนักงานจังหวัดซึ่งอยู่ติดกัน แทนที่เจ้าหน้าที่จะให้คำปรึกษากลับแสดงอาการไม่พอใจ พูดตำหนิสารพัดว่าเลี้ยงไว้ทำไม มิหนำซ้ำยังพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจอีกว่า "ช่วยคนก่อน ส่วนหมาช่วยทีหลัง" พอได้ฟังอย่างนั้นก็กลับบ้านทันที หลังจากนั้นมีเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์เข้ามาฉีดวัคซีน ทำหมัน ส่วนเจ้าหน้าที่สำนักงานเทศบาลตำบลโพสะมาแจ้งว่า เทศบาลมีข้าวสารเป็นมอดจำนวนหนึ่ง สุนัขกินได้หรือไม่ ตนบอกว่ากินได้ แต่เวลาล่วงเลยมาจนบัดนี้ยังไม่ได้ข้าวเป็นมอดหรือได้รับการช่วยเหลือจาก จังหวัด "เราไม่ได้ต้องการเงิน เพราะไม่ได้หากินกับสุนัข ใครมีจิตศรัทธาบริจาค ขอให้มอบเป็นอาหาร ยารักษาโรค หรืออื่นๆ ตามความเหมาะสม เพื่อช่วยเหลือสุนัขที่หลายคนไม่ให้ความสำคัญ" หญิงใจบุญกล่าว ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บ้านดังกล่าวเป็นบ้านชั้นเดียว ตัวบ้านและพื้นที่ใช้สอยถูกดัดแปลงเป็นสถานที่เลี้ยงสุนัขแทบทั้งหมด ขณะนี้มีสุนัขเหลืออยู่ 30 กว่าตัว หลากหลายสายพันธุ์ บ้างซูบผอมเพราะอดโซ บ้างพิการ โดยเฉพาะสุนัขบางตัวเป็นพันธุ์ต่างประเทศมีราคาสูง แต่เจ้าของนำไปปล่อยทิ้งไว้เพราะพิการ นางชุติมาต้องเก็บมาเลี้ยงเพราะสงสาร
ผู้แสดงความคิดเห็น ศูนย์ประสานงานคนพิการจังหวัดกำแพงเพชร วันที่ตอบ 2009-12-11 11:26:52 IP : 119.42.80.76