" ข้อต่อ " มนุษย์

ถ้ากระดูกในร่างกายคนเรามีทั้งสิ้น ๒๐๘ ชิ้น รู้ไหมว่า คนเรามี "ข้อต่อ" ทั้งหมดกี่ชิ้น ?..

คำตอบก็คือ "ข้อต่อ"มี ๓๖๐ ชิ้น...และลองคิดต่ออีกสักนิดว่า ถ้าทั้ง ๓๖๐ ชิ้นที่ว่านี้มันเกิดปวดขึ้นมาจะเป็นอย่างไร...? แน่นอน...ทรมาน สุดแสนจะทรมาน ที่สำคัญ บางรายไม่เพียงแค่ปวด แต่ข้อต่อที่ว่าอาจผิดรูป ผิดร่างไปเลยก็มี อาการรุนแรงเช่นนี้ เป็นอาการของ "ข้อต่ออักเสบ" ระดับที่ร้ายที่สุด ที่รู้จักกันว่า"รูมาตอยด์"โรคนี้พบว่าในเอเชียมีเพียง ๐.๓-๐.๕% แม้จะไม่ได้รุนแรงเท่าในยุโรปหรืออเมริกา แต่สามารถเป็นได้ทั้งชายและหญิงโดยเฉพาะหญิงวัยกลางคน ยังพบอีกว่า ผู้หญิงมีโอกาสเป็นมากกว่าผู้ชาย มากถึง ๓ เท่า มีทุกอายุตั้งแต่เด็กไปจนถึงวัยชรา ผู้ที่เป็นอายุสั้นกว่าผู้ที่ไม่ได้เป็นถึง ๗ ปี ผู้ที่ต้องพบพานกับโรคนี้ ต้องบอกว่าแสนสาหัสจริงๆ เพราะโรคนี้เป็นโรคเรื้อรัง รักษาไม่หาย และเป็นแล้วต้องอยู่กับมันตลอดชีวิต ถ้าจะเสียชีวิตก็จะเกิดจากภาวะแทรกซ้อนที่อวัยวะ บางอย่าง อาทิ ปอดอักเสบ โรคหัวใจ เส้นเลือดใน ตาอักเสบ ระบบประสาท เอ็นขาด-เปื่อย ข้อผิดรูปร่าง กระดูกพรุน เป็นต้น

ผศ.น.พ.กิตติ โตเต็มโชคชัยการ แห่งหน่วยโรคภูมิแพ้อิมมูโนวิทยาและโรคข้อ โรงพยาบาลรามาธิบดี กล่าวว่า "รูมาตอยด์เป็นโรคแพ้ภูมิชนิดเดียวกับโรคสะเก็ดเงิน โรค SLE หรือโรคพุ่มพวง โดยเชื่อว่าฮอร์โมนหญิงทำให้เกิดความผิดปกตินี้ ส่วนต้นเหตุที่ทำให้เกิดโรคนี้นั้น ทางการแพทย์ยังไม่พบที่มา แต่คาดว่าส่วนหนึ่งน่าจะ เกี่ยวกับการติดเชื้อบางอย่าง และอีกส่วนจากพันธุกรรม"

อาการที่รูมาตอยด์เริ่มมาเยือนจะเริ่มจากข้อนิ้วมือ ข้อมือ ศอกไหล่ หรืออาจจะเป็นข้อนิ้วเท้า ข้อเท้า และเข่า โดยในตอนเช้ามือจะแข็ง ข้อฝืด และจะปวดในตอน กลางคืน หรือช่วงที่มีอากาศเย็น และจะค่อยๆ บวม ร้อนแดง และปวดมากยิ่งขึ้น สาเหตุที่เกิดอาการนั้น เกิดจากเยื่อบุข้อเติบโตผิดปกติ จนลุกลามไปทำลายกระดูกและข้อ จนทำให้กระดูกผิดรูป ทำให้พิการได้หากไม่รักษาแต่เนิ่นๆในยุโรปมีการตื่นตัวในเรื่องนี้อย่างมาก โดยพบว่าผู้ป่วยที่เริ่มเป็นแค่ ๑-๒ สัปดาห์ ก็เริ่มเข้ารับการรักษาแล้ว

การรักษามีหลายวิธี ทั้งการใช้ "ยาสเตอรอยด์" ร่วมกับการติดตามภาวะกระดูกของคนไข้ การใช้ "ยาชีวภาพ" ปรับภูมิคุ้มกันที่ต้องฉีดทุกสัปดาห์ ซึ่งแม้จะได้ผลดี แต่ต้องใช้เงินมากถึงเดือนละ ๖๐,๐๐๐-๗๐,๐๐๐ บาท และอาจมีผลข้างเคียงไปถึงตับและไต "กายภาพบำบัด" ด้วยการแช่พาราฟิน และการปรับเปลี่ยนอุปกรณ์และพฤติกรรมประจำวัน ช่วยไม่ให้เกิดการพิการ และลดอาการปวด และท้ายสุด "ผ่าตัด" แก้ไขความพิการ การอักเสบ หรืออาการแทรกซ้อนต่างๆ การรักษาทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคที่เกิดขึ้น

 แม้โรคนี้จะรักษาไม่หายก็ตาม แต่ก็มีข้อแนะนำมาให้ว่า

๑.เปลี่ยนอุปกรณ์ให้ใหญ่ขึ้นเพื่อเลี่ยงการใช้ข้อเล็กๆ เช่น การจับอุปกรณ์เล็กๆ อย่างปากกา ด้ามไม้กวาด ถือถุงหรือของหนัก ใช้เมาส์คอมพิวเตอร์ โดยหยุดพักเป็นช่วงๆ

๒.พักข้ออย่างจริงจังด้วยการประคบน้ำอุ่นนานพอสมควร

๓.พักผ่อนให้เพียงพอเลี่ยงความเครียดทั้งร่างกายและจิตใจ

๔.ออกกำลังกายที่ข้อไม่ต้องรับน้ำหนักมากเกินไป อาทิ มวยจีน โยคะ ว่ายน้ำ รำไทย

๕.กินอาหารสะอาด ต้มสุก เพื่อป้องกันการติดเชื้อ โดยเฉพาะผู้ที่กินยาลดภูมิคุ้มกัน

๖.เลี่ยงผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีฤทธิ์บำรุงร้อน (โสม) ที่อาจทำให้ข้ออักเสบมากขึ้น ควรกินน้ำมันปลา หรือผลิตภัณฑ์ที่มี โอเมก้า ๓ จะช่วยให้การอักเสบลดลง

๗.เลี่ยงความหนาว

๘.สำหรับผู้ป่วย ห้ามขาดยาเป็นอันขาด

ท้ายที่สุดในการรักษาหรือการระงับโรคนี้ โอกาสทองอยู่แค่ ปีแรกเท่านั้น ดังนั้นควรตรวจกระดูกและข้อเพิ่มขึ้นจากโปรแกรมการตรวจร่างกายประจำปี รู้ก่อน มีสิทธิ์ (รักษา) ก่อน

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

พันตรีศิริชัย ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ สมาคมคนพิการ

1211511142