สวัสดีครับ ท่านผู้พันที่เคารพรักครับ ไม่ทราบว่าท่านจะจำผมได้หรือไม่ผมชื่อกฤษณะพงศ์ที่อยู่บางบัวทองครับ วันนี้ตั้งใจจะขึ้นมากราบขอบพระคุณท่านบนบอร์ดนี้ครับ ขออภัยนะครับที่นับจากวันที่ท่านได้เมตตาช่วยเหลือผมแล้วผมก็ไม่ได้มีโอกาสขึ้นมาขอบพระคุณท่านบนนี้อีกเลยนับจนถึงวันนี้ก็หลายเดือนผ่านไปแล้ว ด้วยเหตุว่าร่างกายผมไม่ดีเอามากๆครับ คือเป็นโรคเก๊า และ ความดันโลหิตสูง อีกทั้งต้องต่อสู้กับสภาวะเศรษฐกิจในประเทศที่สำหรับผมแล้วรู้สึกว่ามันจะแย่ลงทุกวันๆเลย จนกระทั่งทุกวันนี้สามารถเปิดสำนักงานขายประกันภัยรถยนต์เป็นของตนเองได้แบบสมบูรณ์แบบคือเป็นตัวแทนโดยตรงกับบริษัทประกันภัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง(สามารถออกกรมธรรม์ออนไลท์ให้ลูกค้าได้ในทันทีรวมถึงพรบ) และขึ้นตรงกับโบรกเกอร์ที่ดีและสามารถส่งงานให้กับบริษัทประกันภัยที่มีชื่อเสียงอื่นๆอีกกว่า30บริษัท แต่กว่าจะดำเนินการมาถึงจุดนี้ได้เลือดตาแทบกระเด็นครับท่านผู้พัน แต่ผมก็สู้นะครับ เพราะผมมีท่านผู้พันเป็นแบบอย่างที่ดีของชีวิต

             ผมขออนุญาตย้อนเรื่องราวครั้งนั้นนะครับ คือผมเองเป็นผู้พิการทางขาคือตัดขาข้างขวาทิ้งไปข้างหนึ่ง(ตัดทิ้งทั้งขาเลยนะครับถึงขาหนีบ) ซึ่งผมเองป่วยเป็นโรคเก๊าด้วย ถ้าใครเคยเป็นโรคเก๊าหรือโรคปวดข้อกระดูกก็จะทราบว่าพอเวลาเป็นขึ้นมาเราจะใช้อวัยวะส่วนนั้นไม่ได้เลย เช่นเป็นที่ข้อเท้าก็ไม่ต้องเดินกันหละ ส่วนผมเองเป็นที่ข้อเท้า ข้อนิ้วมือ และข้อศอกทั้งสองข้าง คือจะผลัดกันเป็นครับแม้จะควบคุมอาหารแล้วก็ตาม ผมจึงแจ้งความจำนงกับทางชมรมคนพิการจังหวัดนนทบุรีที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ว่าผมต้องการถเข็นคนพิการและแจ้งวัตถุประสงค์ด้วยว่าเพื่อใช้ในภาระกิจเช่นใด คือผมคิดว่าจะใช้แค่เข็นผมเข้าห้องน้ำเพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องรบกวนคนรอบกายมากจนเกินไปเพราะเวลาเป็นเก๊าแล้วแม้แต่เข้าห้องน้ำก็ไม่ไหวครับ แค่ลุกจากเตียงมายืนก็ทำไม่ได้แล้ว ชมรมคนพิการนนทบุรีซึ่งผมจำชื่อเจ้าหน้าที่ได้ว่าคุณแอ๊วหรือแอ๋วนี่แหละ ยอมรับว่าเป็นชมรมที่ดีและมีน้ำใจมาก พอทราบว่าผมต้องการรถเข็นก็จัดแจงพาผมไปดำเนินการยื่นเรื่องขอที่ศูนย์ศิรินธรตรงใกล้กับสถาบันบำราศนราดูร แต่เป็นที่น่าแปลกใจยิ่งคือเมื่อถึงวันที่ผมเดินทางไปพร้อมกับทางชมรมตามนัดหมายเพื่อไปดำเนินการขอรถเข็นคนพิการที่ศูนย์ศิรินธร วันนั้นผมเองไม่ได้เป็นเก๊าครับคือขาไม่เจ็บเพราะอยู่ในช่วงจังหวะที่หายพอดี แต่จะมีหลักฐานให้เห็นได้จากข้อนิ้วมือกับบริเวณขาซึ่งจะมีกระดูกบวมออกมาแบบผิดรูปเล็กน้อยแต่สังเกตุได้ถึงความผิดปกติแบบชัดเจน เพราะเป็นหลายข้อหลายจุด วันนั้นพอผมเดินเข้าไปแจ้งเรื่องที่คุณพยาบาลว่าผมมาเพื่อดำเนินการสิ่งใด คำตอบแรกที่ผมได้ยินจากคุณพยาบาลคือ "คุณยังเดินได้นี่ หมอไม่ให้รถคุณหรอก" ผมก็เลยอธิบายว่าผมมีเหตุผลปัจจัยประกอบอย่างไร แต่ก็ดูว่าคุณพยาบาลจะมั่นใจว่าอย่างไรผมก็จะไม่ได้รถ พยาบาลบอกผมว่า "ลองเข้าไปคุยกับหมอดูก็แล้วกัน แต่ไม่ได้หรอกให้ทำใจไว้เลย" ผมก็เสียความรู้สึกไปแล้วส่วนหนึ่ง พอรอคิวจนกระทั่งได้พบคุณหมอ หมอเห็นผมเดินเข้าไปเองไม่ได้นั่งรถหรือใช้ไม้เท้า เธอก็พูดเลยว่า "เอ้ายังเดินได้นี่" ผมก็พยายามอธิบายทุกสิ่งที่เป็นเหตุปัจจัยว่าทำไมจึงต้องมาเอารถเข็น เธอก็บอกว่าผมแก้ไม่ถูกุจุด เธอแนะนำให้ผมไม่รักษาโรคเก๊าแทนที่จะมาขอรถเข็น สรุปว่าเธอมีความเห็นไม่ให้รถเข็นกับผม ผมก็เลยขอว่างั้นผมขอแค่ไม่ค้ำยันแบบล็อคข้อแขนได้หรือไม่ เธอก็สั่งจ่ายไม้ให้กับผมคู่หนึ่ง แต่ผลปรากฏว่าพอผมไปรับที่แผนกอุปกรณ์ทางเจ้าหน้าที่กลับแจ้งว่า อุปกรณ์ตัวนี้ไม่มีเข้ามานานแล้ว ผมจึงกลับบ้านมามือเปล่าด้วยความเศร้าใจและคิดในใจว่า เราต้องพิการขนาดไหนจึงจะสามารถขอรถเข็นได้ ผมลืมไปก่อนทีผมจะออกจากห้องตรวจผมได้บอกกับคุณหมอคนนั้นว่า "คุณหมอครับ ไม่มีใครอยากจะรถเข็นคนพิการหรอกนะครับ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ"

             หลังจากวันนั้นผ่านมาน่าจะหลายเดือนผมก็มาเปิดเจอในเว็บเรื่องการขอรถเข็นโดยบังเอิญ ซึ่งผมก็ได้มีวาสนามาพบเจอกับท่านผู้พัน ก็เลยได้คุยโทรศัพท์กัน ท่านก็แจ้งว่าตอนนี้คิวขอรถเข็นเต็มแล้วเนื่องจากมีคนขอเข้ามาเยอะมาก แต่ท่านไม่ได้ตัดบทแบบง่ายๆนะครับ ท่านมีเมตตามากๆยังแนะนำผมต่อไปว่าผมอยู่จังหวัดไหนพอท่านรู้ว่าอยู่ที่จังหวัดนนทบุรีท่านก็บอกว่า "ง่ายเลย ให้ผมไปดำเนินการขอที่ศูนย์ศิรินธร" ผมก็เลยเล่าให้ท่านฟังถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ท่านก็ขอให้ผมส่งภาพถ่ายความพิการของผมไปให้ท่านดู เมื่อท่านดูแล้วท่านติดต่อผมมาในวันเดียวกันว่าลักษณะแบบนี้สมควรต้องได้รถเข็นคนพิการแล้ว ท่านก็เลยบอกว่าเดี๋ยวหาวันตรงกันท่านจะไปกับผมที่ศูนย์ศิรินธร พอคุยกันเสร็จก็วางสาย เวลาผ่านไปอีกสักพักภายในวันเดียวกันท่านก็โทรกลับมาหาผมอีกว่าพรุ่งนี้ผมว่างไหม ถ้าว่างจะให้ไปด้วยกันพรุ่งนี้เลย ผมเองตอนนั้นก็ว่างอยู่จึงตกลงและนัดหมายเวลากับท่าน พอวันรุ่งขึ้นผมกับท่านก็ได้ไปเจอกันที่ศูนย์ศิรินธรตามเวลาที่ท่านนัดหมาย ท่านตามประกบผมทุกขั้นตอนไม่ห่างเหมือนพ่อคอยดูแลลูก จนกระทั้งทุกอย่างเสร็จสิ้นและในวันนั้นเองที่ผมได้รถเข็นคนพิการกลับมาและยังได้ไม้ค้ำยันแบบล็อคข้อแขนมาอีกคู่หนึ่งด้วย จากการช่วยเหลืออย่างเต็มรูปแบบของท่านผู้พันท่านนี้

              ผมกราบขอบพระคุณท่านมากนะครับท่านผู้พัน ความรู้สึกของผมท่านเป็นดั่งเทพเจ้ากวนอูผู้มีความเที่ยงธรรมและซื่อตรง พูดคำไหนคำนั้น ผมคุยกับท่านวันนี้วันพรุ่งนี้เรื่องของผมก็ได้รับการแก้ไขจนเสร็จเรียบร้อย ซึ่งยอมรับนะครับว่าผมแทบจะไม่มีความหวังเลยเพราะพอไปถึงพยาบาลก็พูดเหมือนเดิมอีก แต่ผู้พันท่านบอกว่าใจเย็นๆไม่ต้องพูดอะไรให้เข้าไปคุยกับหมอ

              ท่านใดที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากท่านผู้พันคงจะทราบดีว่าท่านเป็นคนอข่างไร เงินสักบาท ข้าวสักมื้อท่านยังไม่รับของเราเลย ถามว่าเป็นหน้าที่ของท่านที่ต้องช่วยผมหรือไม่ ถ้าวันนั้นแค่ท่านบอกว่าคิวเต็มผมต้องรถขอรถเข็นรอบต่อไปแค่นั้นก็จบแล้วใช่ไหมครับสำหรับใครบางคน แต่ไม่ใช่กับท่านผู้พันคนนี้ ท่านให้ผมไม่ได้ด้วยข้อจำกัดที่ท่านได้ช่วยคนอื่นจนเต็มความสามารถไปแล้วแต่ท่านก็ยังช่วยผมในทางอื่นแทน ผมรักและเคารพท่านผู้พันมาก ถ้าผมมีโอกาสได้รับใช้อะไรท่านบ้างท่านก็อย่ารีรอที่จะเรียกใช้ไหว้วานผมนะครับ ผมยินดีด้วยใจจริงครับ

              ท้ายนี้อาจจะไม่เป็นการสมควรนักถ้าผมจะขออนุญาตโปรโมทในนี้ว่าสำหรับเพื่อนสมาชิกในเว็บนี้ไม่ว่าท่านจะพิการหรือไม่ก็ตามถ้าท่านจะทำประกันภัยรถยนต์ทุกประเภทติดต่อมาที่ผมได้นะครับ ผมขอแจ้งไว้ตรงนีเลยว่าด้วยใจจริงและเพื่อเป็นการตอบแทนท่านผู้พันและเว็บนี้ที่ได้เมตตาช่วยเหลือผม ท่านใดที่แจ้งว่ารู้จักผมมาจากในเว็บนี้ผมยินดีลดค่าคอมมิชชั่นที่ผมได้รับทุกรายการลงครึ่งหนึ่งหรือ50%ทันทีครับ ถ้าสนใจและคิดว่าส่วนหนึ่งได้เมตตาช่วยเหลือคนพิการเช่นผมก็ติดต่อมาได้นะครับ สำนักงานผมอยู่หมู่บ้านบัวทอง จังหวัดนนทบุรีครับ ติดต่อคุณนัท หรือ กฤษณะพงศ์ 083-303-0101 , 081-776-7609 ***ครับ

              กราบขอบพระคุณท่านผู้พันที่เมตตาผมและกราบขอบพระคุณทุกๆท่านที่ได้อ่านข้อความนี้จนจบนะครับ โชคดีมีความสุขครับ แม้ผมจะพิการกายแต่ใจผมไม่พิการครับ เหมือนท่านผู้พันและเพื่อนๆทุกคน ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆท่านนะครับ คุยMSNกับผมได้นะครับผมออนเกือบทุกวันครับ triplenat@hotmail.com เพราะตอนนี้ต้องใช้อินเตอร์เน็ตออนไลท์ในการออกกรมธรรม์แบบทันทีรอรับได้เลยครับ สวัสดีครับ