ใครแน่จริง...ช่วยรื้อทุจริตโควตากองสลากออกมาดูที

(เรื่องนี้เห็นจะต้องเดือดร้อนถึง ป.ป.ช.อีกแล้ว)

 (พิเชษฐ พันธุ์วิชาติกุล)

ขอเรียนว่าเรื่อง***ผู้เขียนน่าจะเป็นผู้ที่รู้จริงที่สุดคนหนึ่ง แต่วันนี้จะยังไม่พูดถึง จะขอพูดถึงเรื่องหวยเหมือนกัน คือ เรื่องการทุจริตอย่างมโหฬารในโควตาสลากกินแบ่งรัฐบาลและสลากการกุศลที่สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลในการกำกับดูแลของกระทรวงการคลังกำลังดำเนินการอยู่ และทราบว่ากำลังเป็นที่สนใจของ ป.ป.ช. บางท่าน

ผู้เขียนจะพยายามรวบรัดตัดความให้เรื่องนี้กระชับที่สุดคือ

ตั้งแต่ปลายปี 2540 ในรัฐบาล "ชวน หลีกภัย 2" สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลได้พิมพ์สลากออกมาทั้งสิ้น 44 ล้านฉบับ เป็นสลากกินแบ่งรัฐบาลประมาณ 30 ล้านฉบับ และเป็นสลากการกุศลประมาณ 14 ล้านฉบับ

สลากกินแบ่งรัฐบาล เป็นการออกสลากโดยอาศัยพระราชบัญญัติสลากกินแบ่งรัฐบาล พ.ศ. 2517 เป็นธุรกรรมประจำตามปกติของสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล มีลักษณะสำคัญคือรายได้จากการออกสลากจะต้องเป็นรายได้คงที่ทุกงวด ประกอบด้วย เงินได้จากการขายสลากต้องคงที่ ค่าใช้จ่ายเพื่อเงินรางวัลทั้งหมดรวมร้อยละ 60 ของราคาสลากทั้งหมดต้องคงที่ ค่าบริหารและจัดจำหน่ายของสำนักงานสลากรวมทั้งตัวแทนจำหน่ายจำนวนร้อยละ 12 ของราคาสลากทั้งหมดต้องคงที่ และรายได้นำส่งรัฐร้อยละ 28 ของราคาสลากทั้งหมดต้องคงที่

สำนักงานสลากกินแบ่งจะไปเสี่ยงกับเลขรางวัลที่ออกโดยมีคนถูกมากถูกน้อย หรือกำไรมากน้อยกว่านี้ไม่ได้ เพราะนั่นจะกลายเป็นสลากกินรวบที่มีรัฐบาลโดยสำนักงานสลากกินแบ่งเป็นเจ้ามือเข้า***กับผู้ซื้อที่เป็นประชาชนของประเทศชาติ เป็นการผิดกฎหมายทันที

เพื่อให้รายได้การออกสลากกินแบ่งคงที่แน่นอน แต่เดิมสำนักงานสลากกินแบ่งเคยคำนวณจ่ายเงินรางวัลตามสัดส่วนสลากทั้งหมดที่ขายได้ แต่ต่อมามีการเปลี่ยนวิธีด้วยการต้องขายสลากโดยมีตัวแทนจำหน่ายรับสลากไปทั้งหมดเป็น"โควตา" เพื่อให้รายได้จากการขายสลากทุกงวดคงที่

สำหรับสลากการกุศล มีหลักการเช่นเดียวกับสลากกินแบ่งรัฐบาล แต่ออกโดยมติคณะรัฐมนตรีเพื่อนำรายได้ร้อยละ 28 ดังกล่าว ส่งให้หน่วยงานเพื่อการกุศลเป้าหมาย แทนการส่งให้รัฐบาล เช่น คณะรัฐมนตรีขณะนั้นเคยอนุมัติให้ออกสลากการกุศลเพื่อหารายได้ช่วยสภากาชาดไทยตั้งแต่ปี 2542 จำนวน 4,000 ล้านบาท หารายได้ช่วยการกีฬาแห่งประเทศไทย 1,000 ล้านบาท ฯลฯ แต่ทั้งนี้รวมกันทั้งหมดต้องไม่เกิน 44 ล้านฉบับ หรือ 440,000 เล่มเล็ก หรือ 220,000 เล่มคู่

การจัดสรรสลากให้ผู้ค้ารายย่อยโดยตรงเป็นเรื่องสุดวิสัยจะกระทำได้ เพราะผู้ค้าสลากรายย่อยที่มีสิทธิรับสลากไปขายมีหลายหมื่นคน ช่วงเวลาสลากแต่ละงวดเพียง 15 วัน เวลาสำหรับการจ่ายสลากมีเพียง 2-3วันเท่านั้น ประกอบกับความนิยมในสลากแต่ละใบขึ้นอยู่กับหมายเลขบนสลาก ในจำนวนสลากทั้งหมดประมาณร้อยละ 10 มีหมายเลขที่เรียกกันว่า "เลขเน่า" เช่น เลข 6 ตัวที่มีหมายเลขเดียวกันซ้ำๆ อยู่บนใบเดียวกัน หรือเลขที่ซ้ำกับหมายเลขที่ออกไปแล้วเมื่องวดก่อน เลขเหล่านี้หากอยู่ในเล่มใดเล่มหนึ่งจะทำให้กลายเป็น"สลากเน่า"ไปทั้งเล่ม เป็นปัญหาแก่ผู้ค้ารายย่อยที่มีโควตาเพียงงวดละ 4-5 เล่มอย่างมาก จำเป็นต้องมีองค์กรเป็นตัวแทนรับไปแล้วคละเคล้าสลากให้เป็นธรรมในหมู่สมาชิก โควตาสลากจึงจำเป็นต้องจ่ายผ่านองค์กรต่างๆ เช่น องค์การทหารผ่านศึก สมาคมสังคมสงเคราะห์ฯ องค์กรคนพิการและด้อยโอกาส กลุ่มสมาชิกผู้ค้าสลากกินแบ่ง ฯลฯ โดยให้องค์กรเหล่านี้หรือตัวแทนเข้ารับสลากจากสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลแทนผู้ค้ารายย่อย

ปรากฏต่อมาว่า มีกลุ่มบุคคลผู้มีอิทธิพลในวงการสลากกินแบ่งเข้ารับซื้อโควตาสลาก จากองค์กรและสมาชิกรายย่อยเกือบทั้งหมด นำไปบริหารจัดการจำหน่ายเสียเอง ผู้ค้ารายย่อยจำนวนมากยอมขายโควตาของตนทั้งหมดให้ตัวแทนเพื่อรับเงินก้อนตอบแทนไปครั้งเดียว แล้วหันกลับมาซื้อสลากราคาแพงจากตัวแทนไปจำหน่ายอีกครั้งหนึ่ง ตัวแทนผู้มีอิทธิพลนำสลากจำนวนมากมารวมหมายเลขเดียวกันขายเป็นชุดในราคาสูง น่าตกใจที่สลากกินแบ่งซึ่งควรกระจายไปทั่วประเทศกลับมารวมกันเป็นชุดเลขเหมือนได้ถึง 30 ชุด ในที่เดียวกัน

สลากกินแบ่งรัฐบาลและสลากการกุศลที่มีค่าตอบแทนการขายร้อยละ 7 และร้อยละ 9 ของราคา 40 บาท จะตกเป็นกำไรเพียงฉบับละประมาณ 3.50 บาท แต่มีการซื้อขายโควตากันถึงฉบับละ 6 บาท ทำให้ต้นทุนสลากของตัวแทนผู้รวบรวมสลากตกฉบับละ 42-43 บาท หากคำนวณถึงส่วนที่ต้องกระทบจาก "เลขเน่า" ที่ขายยากอีกจำนวนหนึ่ง ทำให้ต้นทุนอาจสูงถึง 44 บาท และขายออกแก่ผู้ขายรายย่อยในราคาสูงถึง 45-46 บาท หรือคู่ละเกิน 90 บาท ส่วนเลขสวยที่ถูกรวมชุดเหมือน 10 หรือ 20 หรือ 30 คู่ มีการขายกันตามความนิยมถึงคู่ละเกิน 100 บาท ซึ่งเป็นปัญหาของการขายสลากเกินราคาที่ไม่อาจแก้ไขได้เลยจนบัดนี้

ระหว่างปี 2540-2544 ในช่วงรัฐบาลชวน หลีกภัย 2 กระทรวงการคลังไม่ยอมให้เพิ่มจำนวนสลากอย่างเด็ดขาด เพราะเห็นว่า การเพิ่มจำนวนสลากไม่อาจแก้ปัญหาขายสลากเกินราคาได้ แต่กลับจะเป็นช่องทางทุจริตคอร์รัปชั่นจากโควตาสลากที่พิมพ์เพิ่มขึ้นอย่างกว้างขวางและมหาศาล จำนวนสลากที่มี 44 ล้านฉบับ ในปี 2540 คงมี 44 ล้านฉบับ ในปี 2544 เมื่อรัฐบาลชวน หลีกภัย 2 พ้นวาระ

รัฐบาลต่อมาในปี 2544-2548 มีการเพิ่มสลากขึ้นมาอีก 10 ล้านฉบับ เป็นสลากจำนวน 54 ล้านฉบับ ไม่รวมการขายหวยบนดิน 2 ตัว 3 ตัว ที่มีปัญหาจนศาลฎีกาฯต้องมีคำพิพากษาลงโทษผู้เกี่ยวข้องจำนวนมาก

เฉพาะสลากที่พิมพ์เพิ่ม 10 ล้านฉบับ มีผู้ได้ประโยชน์จากการขายโควตาที่เพิ่มขึ้นฉบับละ 6 บาท จะเป็นเงินถึงงวดละ 60 ล้านบาท หรือเดือนละ 120 ล้านบาท หรือปีละ 1,440 ล้านบาท

มีคำยืนยันจากผู้เกี่ยวข้องว่า เคยมีการขนเงินร้อยยี่สิบล้านบาทไปยังพรรคการเมืองหนึ่ง แต่สุดท้ายมีอุปสรรคในการส่งมอบ ต้องขนย้ายอย่างทุลักทุเลไปตึกใหญ่แห่งหนึ่งที่มีธุรกิจเกี่ยวกับการโทรคมนาคม มีคำกล่าวขานว่า มีการไปซื้อเครื่องเพชรชุดใหญ่ราคาหลายสิบล้านบาทที่ร้านเพชรในโรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง เมื่อออกหลักฐานการรับเงินแล้ว ผู้ซื้อไม่ได้รับเครื่องเพชรไป แต่สั่งเจ้าของร้านให้ส่งมอบแก่สุภาพสตรีอีกผู้หนึ่ง สุดท้ายสุภาพสตรีผู้รับเครื่องเพชรได้นำเครื่องเพชรมาคืนเจ้าของร้าน ทำหลักฐานว่าได้ขายเครื่องเพชรแล้วรับเงินสดจากร้านเพชรไป มีคำกล่าวขานว่ามีการนำเงินสดจำนวนหลายสิบล้านบาทไปที่ห้องรัฐมนตรีท่านหนึ่ง เพื่อส่งผ่านไปยังสุภาพสตรีที่รัฐมนตรีเรียก "แม่" ซึ่งไปรอรับอยู่ในห้องติดกัน

เรื่องทุจริตคอร์รัปชั่นจากการขายโควตาสลากกินแบ่งเป็นเรื่องใหญ่โตจริงๆ

ผู้เขียนเคยเตือนรัฐมนตรีผู้รับผิดชอบและผู้อำนวยการสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลตั้งแต่ต้นปีที่แล้วว่า การเพิ่มจำนวนสลากกินแบ่งไม่สามารถแก้ไขการขายสลากเกินราคาได้อย่างแน่นอน แต่อาจเป็นหายนะของรัฐบาลถ้าควบคุมเรื่องนี้ไม่ได้

หลังมีการอนุมัติให้สำนักงานสลากกินแบ่งเพิ่มสลากกินแบ่งอีกจำนวน 12 ล้านฉบับ โดยเพิ่ม 3 ครั้ง ครั้งละ 4 ล้านฉบับ ในเดือนธันวาคม 2552 กับเดือนมกราคม และมีนาคม 2553 วันนี้มีนายหน้าวิ่งขายโควตาสลากกินแบ่งทั่วบ้านทั่วเมืองในราคาฉบับละ 6 บาท โดยอ้างที่มาพาดพิงถึงผู้ใหญ่ในบ้านเมืองบางท่านอย่างอาจเอื้อม และนักการเมืองหลายๆคนทั้งที่เท็จบ้างและจริงบ้าง

มีผู้คำนวณคร่าวๆ ว่า หากขายโควตา 12 ล้านฉบับ ได้เต็มจำนวน จะได้เงินถึงประมาณ 1,700 ล้านบาท

ปัญหานี้ สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ หรือ ป.ป.ช. ลองรื้อโควตาสลากทั้งหมดมาตรวจสอบที่มาทั้งต้นทางและปลายทางสักทีไม่ดีหรือ ?

- - - - - - - - - - - - - - - - - -  

พันตรีศิริชัย   ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล (ส.พ.ค.)

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ

สมาคมคนพิการ

1601532030

*********************