เฉลียวฉลาด

คนที่เรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยทั้งในและต่างประเทศได้ ผมถือว่าเขาเป็นคนฉลาดในระดับหนึ่งทีเดียว

แสดงว่ามี IQ ดี สามารถฟังรู้เรื่อง อ่านรู้เรื่อง โต้ตอบได้รู้เรื่อง จนเรียนได้จบปริญญา

แต่ลำพังความฉลาดอย่างเดียวมักเอาตัวเองไม่รอดอย่างที่คุณกล่าวถึง

บางทีทำอะไรเหมือนคนโง่หรือซื่อบื้อ ชอบเอาชนะคนอื่น ยกตนข่มท่าน อีโก้สูง อยากเด่นอยากดังโดยการจับผิดคนอื่นได้เก่ง ผมอยากเรียกคนแบบนี้ว่า “ฉลาดอย่างโง่”

ซึ่งไม่สร้างสรรค์เลย

ผมชอบคำว่า “เฉลียวฉลาด” มากกว่าคำว่า “ฉลาด” เฉย ๆ

เพราะเฉลียวฉลาดต่างจากฉลาดเฉย ๆ

มีคนจำนวนมากที่มีความฉลาด IQ สูง แต่ขาดความเฉลียว ทำให้ไม่ประสบความสำเร็จและความสุขเท่าที่ควร

ความฉลาดเป็นเรื่องของการมี IQ สูง

แต่ความเฉลียวเป็นเรื่องของการมี Common Sense หรือสามัญสำนึกดี รู้ว่าอะไรควรทำ-ไม่ควรทำ ควรพูด-ไม่ควรพูด ควรทำอย่างไหนก่อน-หลัง

คนที่เฉลียวฉลาดจะมีจิตสำนึกดี รู้จักการทำกิจกรรมให้เหมาะสม เช่น เร็ว ช้า หนัก เบา ยอม นิ่งเฉย ยอมแพ้ ถึงขั้นรู้จักทำตัวโง่ได้บ้างเมื่อถึงวาระที่ควรจะทำเป็นโง่

คนเฉลียวฉลาด จะเป็นคนน่ารัก

เขามักจะมีสติอยู่กับปัจจุบัน แต่จะมองหรือคาดเดาอนาคตได้เหมาะสม

เช่นเมื่อตั้งใจจะชวนใครกินข้าวสักมื้อ ถ้าเขาบอกว่าวันนี้ไม่ว่าง ก็จะถามต่อไปเลยว่าวันต่อไปจะว่างไหม เพื่อที่ทั้งเขาและคน ๆ นั้นจะได้มีโอกาสกินข้าวด้วยกันจริง ๆ ไม่ใช่สักแต่พูดว่าเราจะกินข้าวด้วยกันสักวันนะ แต่ไม่เคยได้กินข้าวด้วยกันเลย...เพราะไม่ถึงวันนั้นสักที

คนเฉลียวฉลาดจะเป็นคนมีวิสัยทัศน์หลากหลาย

มีความรู้รอบตัวมาก ทำให้มีเรื่องคุยได้หลาย ๆ เรื่อง ทำให้คนที่รู้จักได้พูดคุยด้วย รู้สึกสนุก ตื่นเต้น

คนเฉลียวฉลาดมักจะรู้ว่าตัวเองไม่รู้อะไร จะได้ขวนขวายหามาใส่ตัวเอง ส่วนคนโง่มักจะคิดว่าตัวเองรู้หมดทุกอย่างแล้ว

คนเฉลียวฉลาดจะรู้ว่า ความล้มเหลวมี 2 อย่าง คือ คิดแล้วไม่ทำ กับ ทำโดยไม่คิด เขาจึงเป็นคนที่รู้จักคิดและลงมือทำทันที

ทุกวันนี้เราหาคนเฉลียวฉลาดได้ยาก เพราะคนส่วนใหญ่มัวไปสนใจกับการมีวุฒิปริญญามาประดับกาย สนใจแต่ IQ หรือการเรียนรู้ตามตำรา หรือข้อมูลจากสื่อต่าง ๆ ไม่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ชีวิตมนุษย์จริง ๆ จึงขาดการ “เฉลียว” และรอบรู้ในเรื่องของชีวิตมนุษย์จริง ๆ

คนที่เฉลียวฉลาดจะเป็นคนเด่นในเชิงสังคมและการงาน

บางคนแม้จะมีการศึกษาไม่สูง แต่ก็จะประสบความสำเร็จได้มาก

ใครที่อยู่ใกล้หรือได้คบหากับคนที่เฉลียวฉลาดจะรู้สึกสบายใจ ตัวเบา ๆ เหมือนอยู่กับคนรู้ใจ รักและไว้ใจเขาได้อย่างสะดวกใจ

แต่ถ้าหากเราต้องอยู่กับคนฉลาดที่อวดเก่ง อวดฉลาด จับผิดคนอื่นได้เก่ง แบบที่เรียกว่า “ฉลาดอย่างโง่”

เราจะรู้สึกไม่สบายตัว ไม่สบายใจ รู้สึกตัวหนัก ๆ เหมือนอุ้มครกขึ้นภูเขา

ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ(จิตแพทย์)

- - - - - - - - - - - - - - - - - -  

พันตรีศิริชัย   ทรัพย์ศิริ

นายกสมาคมคนพิการทางการเคลื่อนไหวสากล (ส.พ.ค.)

โทร. 02-990-0331

http://www.apdi2002.com

http://www.youtube.com พิมพ์ apdi. หรือ

สมาคมคนพิการ

1501530924

*********************